Suzanne’s blog

High tea voor 10 dames

Met storytelling wil ik verhalen van mensen vertellen en delen. Zo schreef ik het verhaal over Bertha. Lees maar...

Het is feest! Bertha viert haar 80^e verjaardag met haar 10 dames van de zorg, zoals zij haar verzorgsters van de thuiszorg noemt. Vandaag trakteert Bertha haar verzorgsters op een high tea! Een high tea uit dankbaarheid naar haar ‘dames’ omdat zij er altijd voor haar zijn en haar door een ongelooflijk moeilijke periode heen hebben geholpen. Het gaat goed met Bertha, maar dat was vijf jaar geleden wel anders.

Het is 2010. Bertha en haar man wonen in Heythuysen. Het leven lacht hen toe. Bertha is een zorgzame vrouw en actief vrijwilligster. Jarenlang bij de Zonnebloem en ook bij Beek & Bos. Ze heeft een groot hart en veel liefde en aandacht voor de oudere medemens. Haar man is net met pensioen en hij geniet van zijn welverdiende vrije tijd. Samen ondernemen ze veel leuke dingen. Maar dan slaat plotseling het noodlot toe en komt haar man om het leven bij een tragisch auto-ongeluk. Bertha komt er alleen voor te staan. In dezelfde week hoort ze dat ze een hernia heeft en dat ze aan beide heupen geopereerd moet worden…

De zorgzame Bertha wordt zelf volledig afhankelijk van de zorg. Na een lange en zware periode van revalidatie en rouw krabbelt ze langzaam op. Terug naar huis kan eigenlijk niet meer. Ze blijft intensieve zorg nodig hebben. Samen met Beek & Bos, waar ze natuurlijk al jaren als vrijwilligster over de vloer kwam, wordt een oplossing gevonden. Bertha verhuist, nu 4 jaar geleden, naar een aanleunwoning naast het zorgcentrum.

En hier woont ze nu. Alleen, maar omringd door haar verzorgsters die er iedere ochtend en avond voor haar zijn. Met verzorging en verpleging, maar ook met aandacht. Zo werd ze op de dag van haar verjaardag verrast met een mooie bos bloemen. Bertha is weer gelukkig. Door de ondersteuning die ze krijgt vanuit de thuiszorg heeft ze de regie over haar eigen leven weer terug. Soms voelt ze zich zelfs weer even die vrijwilligster die ze was als ze ’s avonds nog even naar het restaurant loopt voor haar dagelijkse praatje met bewoners.